Lokalne vlasti diskriminišu Rome – odgovor predsedniku Opštine Čukarica Zoranu Alimpiću
U dnevnom listu “Danas”, 8. marta 2002. godine, objavljeno je reagovanje predsednika Opštine Čukarica Zorana Alimpića na izjavu rukovodioca programa za ljudska prava u Fondu za humanitarno pravo (FHP) Tanje Pavlović-Križanić da “nije upoznata sa podatkom da je neka beogradska opština poslednjih godina dodelila plac ili stan Romima”.
Predsednik Opštine Čukarica konstatovao je da se “opštinskim organima ne može pripisati nikakva vrsta rasne, verske ili nacionalne diskriminacije” Roma bez krova nad glavom. Umesto demantija ili polemike sa čukaričkim funkcionerima, želeli bismo da upoznamo javnost sa postupanjem Opštine Čukarica u još uvek aktuelnom slučaju zbrinjavanja sedam romskih porodica koje su 14. juna 2001. godine nasilnom akcijom policije i opštinskih vlasti, iseljene iz denacionalizovane kuće u Zimonjićevoj ul. broj 30. na Košutnjaku.
U periodu od sredine jula do sredine oktobra, FHP se Opštini Čukarica obraćao pet puta, ukazujući na nepodnošljive uslove u kojima živi tridesetdvoje iseljenih Roma, među kojima je i desetoro dece mlađe od sedam godina. FHP je tražio da Opština koordinira aktivnosti zainteresovanih nevladinih organizacija i nadležnih opštinskih i gradskih službi koje bi mogle da makar delimično pomognu u rešavanju problema. Na prvo pismo, predsednica Izvršnog odbora Opštine Čukarica Slobodanka Despotović odgovorila nam je 24. jula 2001. godine da u iseljavanju sedam romskih porodica nema ničeg spornog sa stanovišta propisa, jer su romske porodice kuću koristile “bez pravnog osnova”. Despotovićeva je tim povodom konstatovala da “prilikom donošenja rešenja o iseljenju kao i njegovog sprovođenja, organ uprave ne utvrđuje nacionalnu i versku pripadnost lica koja su bespravno useljena, već se isključivo stara o zakonitosti svog rada”. Predsednica IO zaključuje da “na opštini Čukarica ne postoji mogućnost, a ni obaveza da se iseljenim bespravno useljenim licima obezbeđuje drugi smeštaj”. U međuvremenu, FHP je uspeo da od Ambasade Kraljevine Holandije u Beogradu obezbedi 15.000 DEM za smeštaj romskih porodica iz Zimonjićeve ulice. Ponovo smo se obratili Opštini Čukarica, sa konkretnom molbom da opštinske vlasti u saradnji sa Direkcijom za gradsko građevinsko zemljište grada Beograda obezbede minimalno komunalno opremljeno zemljište (struja, voda, kanalizacija) na kome bismo počeli gradnju montažnih kuća. Opština Čukarica nam je 24. oktobra uputila odgovor, koji je potpisao načelnik odeljenja za imovinsko – pravne i stambene poslove Dušan Popović, da je “Direkcija za građevinsko zemljište odnosno Skupština grada nadležna za dodelu građevinskog zemljišta, a ne opština Čukarica”. Sredinom novembra, bezuspešno pokušavajući da se sretne i razgovara sa predsednicom IO Slobodankom Despotović, predstavnik FHP-a proveo je u hodniku njenog kabineta skoro dva sata jer, kako je rekla njena sekretarica, “predsednica nije imala vremena, a o toj temi je već sve rečeno”.
U dokumentaciji FHP-a postoje brojni slični primeri. U nekim opštinama, Rome planiraju da isele u industrijsku zonu jer oni nisu “za već naseljene kvartove.” U drugim opštinama, za Rome kažu da “nemaju neku kulturu i da kvare imidž grada dok se potpuno ne integrišu i socijalizuju”. U ovdašnjoj sredini rasizam prema Romima je duboko ukorenjen u svim strukturama i na svim nivoima vlasti i negiranje njegovog postojanja samo doprinosi zadržavanju i produbljivanju diskriminacije, predrasuda i vekovnih nepravdi prema ovoj nacionalnoj zajednici.
