BETA/Press: Fond prijavio Bodžidara Delića za ratni zločin

Izvor: BETA/Press

U saopštenju se navodi da je analizom dokaza o masovnom ubistvu više desetina kosovskih Albanaca 25. marta 1999. u Trnju kod Suve Reke “FHP našao da postoji osnovana sumnja da su Delić i deset drugih lica, po prethodnom planu i dogovoru, izvršili ta ubistva i da su odgovorni za krivično delo ratnog zločina protiv civilnog stanovništva”.

General major u penziji Božidar Delić komadovao je motorizovanom 549. brigadom VJ kojoj je pripadala i većina preostalih koje Fond sumnjiči za ratni zločin počinjen nad civilnim žrtvama, među kojima su 42 identifikovane u međuvremenu.

U saopštenju Fonda navedeno se da je “Tužilaštvo za ratne zločine bilo u prilici da čuje kazivanje očevica zločina Bekima Gashija, kome su srpski vojnici i policajci 25.03.1999. ubili majku i četiri sestre”.

“Tužilastvo do danas nije reagovalo pa je FHP 8. maja podneo krivičnu prijavu protiv Delića i drugih deset, ispunjavajući zakonsku obavezu prijavljivanja učinioca najtežeg krivičnog dela za koje se inače goni po službenoj dužnosti”, naveo je Fond.

FHP je izrazio očekivanje da će se “u Srbiji stvoriti pretpostavke da krivične prijave, makar za ovako teška krivična dela, bez straha podnose i državni organi nadležni (i plaćeni) za otkrivanje i krivično gonjenje učinilaca”.

Prema navodima FHP dostavljenim medijima, za vreme oružanog sukoba na Kosovu od 25. do 30. marta 1999. godine u selu Trnje pripadnici 549. motorizovane brigade VJ i MUP-a Srbije ubili su više desetina kosovskih Albanaca. Među 42 do sada identifikovane žrtve je i nekoliko dece i maloletnika.

Prema navodima Fonda, Delić je kao komandant 549. motorizovane brigade VJ 24. marta 1999. naredio komadantu Pozadinskog bataljona i ostalim podređenima iz 549. brigade da sa stotinak pripadnika bataljona u sadejstvu sa policijom opkole Trnje, granatiraju, razore, spale i unište kuće i druge objekte u selu.

Namera je, kako navodi FHP, da “ubijanjem meštana pred njihovim porodicama i komšijama, premlaćivanjem, ponižavajućim postupcima i drugim brutalnim oblicima fizičkog i psihičkog maltretiranja, proteraju Albance iz toga sela”.

“Nakon dvadesetominutnog besomučnog dejstva protivavionskim topovima i svim raspoloživim sredstvima Pozadinskog bataljona, 25.marta 1999. rano ujutro, kada su prestravljeni seljani počeli da istrčavaju iz kuća i beže tražeći spas, komandant Pozadinskog bataljona naredio je potčinjenim komandirima osnovnih jedinica da se, podeljeni u tri grupe, razviju u širi streljački stroj i ‘krenu u čišćenje sela’, što je prema izdatim naređenjima značilo ubijanje meštana i uništavanje njihovih kuća i imovine”, navedeno je u saopštenju.

Više seljana je izgorelo u zapaljenim kućama, a drugi su ubijani prilikom bega. Preživeli su proterani narednih dana “radi skrivanja i uništavanja tragova učinjenih zločina i onemogućavanja otkrivanja i identifikacije zločinaca”.

“Većinu tela ubijenih, dece, žena, starih i invalidnih, od ukupno 42 ubijenih, odvezli su i sahranili u masovnim, tajnim grobnicama na području Dragaša prema albanskoj granici”, a tom akcijom “neposredno su rukovodili komandant Pavle Gavrilović i vodnici Kozlina i Nedeljković”.

Među tada angažovanim vojnicima su i kasniji zaštićeni svedoci K-32 i K-41, dodato je u saopštenju.

Avgusta 1999. godine, u Brezni kod Dragasha, pronađena je jedna od tajnih grobnica, a od 42-je ubijenih od 25. do 30. marta 1999. godine u Trnju još nisu nađena tela 19 žrtava.

Navodeći da su pirjavljeni znali da čine zločin, Fond je podsetio na Naredbu o primeni pravila međunarodnog ratnog prava Predsedništva SFRJ od 28. aprila 1988, kao i na Uputstvo o primeni pravila međunarodnog ratnog prava u oružanim snagama SFRJ od 10. juna 1988. kojim je propisana komandna odgovornost.