Stanko Vujanović kriv za ubistvo hrvatskih civila u Vukovaru

Odeljenje za ratne zločine Višeg suda u Beogradu osudilo je 1.11.2010. optuženog Stanka Vujanovića na devet godina zatvora za ratni zločin protiv civilnog stanovništva u Vukovaru. U obrazloženju visine kazne, sudija Snežana Nikolić-Garotić je kao olakšavajuće okolnosti navela držanje optuženog za vreme suđenja, žaljenje zbog stradanja civla u podrumu kuće Sever kao i to da je otac dvoje dece, a kao otežavajuće da je izvršio ubistvo dva civila. Kako je optuženi pravnosnažnom presudom u predmetu Ovčara osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 20 godina, sudsko veće izreklo je optuženom Vujanoviću jedinstvenu kaznu od 20 godina.

Fond za humanitarno pravo smatra da nije primereno da se sud prilikom odmeravanja kazne za ratni zločin poziva na olakšavajuću okolnosti kao što su porodične prilike optuženog. Iako je izrečena jedinstvena kazna od 20 godina, ako se uzmu u obzir okolnosti i način izvršenja krivičnog dela, i da je pobuda iz koje je izvršeno ubistvo nacionalna mržnja, kazna od devet godina zatvora na koju je Stanko Vujanović osuđen u konkretnom slučaju ne dovodi do satisfakcije porodica žrtva i oštećene.

Suđenje je počelo 20.05.2010. godine. Održano je četiri dana suđenja na kojima je saslušano četiri svedoka i jedan veštak. Dva svedoka svedočila su putem video-linka iz Županijskog suda u Vukovaru. Sud je utvrdio da je optuženi Vujanović kao pripadnik TO Petrova Gora pod komandom Sremsko – mitrovačke brigade JNA, 14.09.1991. godine, u popodnevnim časovima, a u okviru akcije deblokade kasarne JNA u Vukovaru, uniformisan i naoružan, zajedno sa nepoznatim uniformisanim i naoružanim muškarcem ušao u podrum kuće porodice Sever u ulici Drugog kongresa KPJ 32, da je uz pretnju vatrenim oružjem izveo Ivana Severa i Adama Luketića, a nepoznatom muškarcu naredio da ostane ispred vrata podruma i ne pušta Blaženku Sever, koja je ostala zatvorena sa Rožom Luketić i Marijom Kotrebom. Optuženi je potom odveo Ivana Severa i Adama Luketića i likvidirao ih sa više hitaca u podrumskoj garaži, a kada je Blaženka Sever čula pucnje i krenula da izađe iz podruma, nepoznato lice bacilo je ručnu bombu od čije eksplozije su poginule Roža Luketić i Marija Kotreba dok je Blaženka Sever zadobila teške telesne povrede.

Sud je poverovao svedok-oštećenoj Blaženki Sever, koja je jasno i ubedljivo navela da je prepoznala optuženog u jednobojnoj zelenoj uniformi, malo duže kose i crne brade, sa puškom u rukama, kao i njegov glas kada je naredio nepoznatom licu da joj ne da da izađe napolje. Optuženog Vujanovića je poznavala od detinjstva, u ranijem periodu živeli su u komšiluku i radila je zajedno sa njegovim sa rodietljima, te nema nikakvog razloga da ga lažno optužuje. Oštećena je navela da je njen suprug Ivan Sever u tom periodu uzimao oružje i odlazio na borbene položaje, te da je bio pripadnik hrvaskih oružanih snaga, ali u konkretnoj situaciji, oštećeni Sever krio se u podrumu, u civilnoj odeći, bez oružja i kao takav nije bio lice u borbi.

Optuženi Stanko Vujanović je presudom Apelacionog suda u Beogradu od 14.09.2010. pravosnažno osuđen na 20 godina zatvora za ratni zločin protiv hrvatskih zarobljenika počinjen na poljoprivredom dobru Ovčara kod Vukovara. U istom postupku osuđeni su Miroljub Vujović, Predrag Milojević, Đorđe Šošić, Miroslav Đanković i Saša Radak na 20 godina zatvora, Milan Vojnović  i Ivan Atanasijević na 15 godina, Jovića Perić na 13 godina, Nada Kalaba na 11 godina, Milan Lančužanin na 6 godina a Predrag Dragović i Goran Mugoša na 5 godina zatvora.