FHP podneo krivičnu prijavu protiv pripadnika 37. odreda PJP za ratne zločine na Kosovu

Prema podacima i dokazima kojima raspolaže FHP-a, Posebne jedinice policije MUP-a Srbije sudelovale su u izvršenju brojnih masovnijih ratnih zločina na Kosovu. Mnoge od tih zločina, po naređenjima iz državnog vrha SRJ i MUP-a Srbije, samostalno su osmislile i isplanirale najviše starešine PJP. Pred Većem za ratne zločine Okružnog suda u Beogradu sudi se Radoslavu Mitroviću, komandantu 37. odreda PJP za izdavanje naredbe za ubijanje albanskih civila u Suvoj Reci, 26. marta 1999. godine. Ostale policijske starešine i policajci koje su u ratu na Kosovu učinili desetine ubistava i drugih teških ratnih zločina, ne samo da nisu krivično gonjeni i udaljeni iz policije, nego su još i napredovali u službi. Neki, za koje postoje, ne samo nepobitni dokazi da su izvršili ratne zločine, nego i da su druge policajce prisiljavali na vršenje ubistava i skrivanje tragova zločina, postali su funkcioneri Nezavisnog sindikata Policije Repubilke Srbije i predsednici sindikalnih grupa policije u više gradova Srbije.

Na osnovu svedočenja policajaca koji su imali snage da se odupru naređenjima da ubijaju i progone nemoćne i nenaoružane civile, FHP je sakupio relevantne dokaze na osnovu kojih je zaključio da postoji  više od osnova sumnje da su Radoslav Mitrović, komandant 37.odreda PJP, Nenad Stojković, komandir Četvrte čete, i drugi iz sastava PJP, starešine i obični pripadnici 37.odreda, po prethodnom planu i dogovoru, izvršili brojna ubistva nenaoružanih civila kosovskih Albanaca i zarobljenih ranjenika, i brojne druge ratne zločine, kao i da su krivično odgovorni za krivično delo ratnog zločina protiv civilnog stanovništva iz člana 142. stav 1. Krivičnog zakona  Savezne Republike Jugoslavije (KZ SRJ), u vezi sa članom 22.KZ SRJ, kao saizvšioci, a nekoliko njih, među kojima i Mitrović i Stojković i za krivično delo ratnog zločina protiv ranjenika i bolesnika iz člana 143. Krivičnog zakona  Savezne Republika Jugoslavije (KZ SRJ), u vezi sa članom 22.KZ SRJ, takođe kao saizvršioci.

U krivičnoj prijavi Tužilaštvu za ratne zločine, FHP je, između ostalog naveo i sledeće događaje koji nedvosmisleno ukazuju na odgovornost pomenutih starešina 37. odreda PJP:

1. »U oktobru 1998. godine, tačno neutvrđenog dana, ceo 37. Odred PJP, zaposeo je nove položaje na liniji selo Leskovec-Ljubičevo-Lješkovo, u opštini Prizren. U ranim popodnevnim satima, grupa vojnika iz redovnog sastava VJ, privela je u Četvrtu četu 37.odreda PJP, trojicu civila Albanaca, starih oko 25 godina. Privedene Albance predali su prijavljenom Nenadu Stojkoviću, kao komandiru Četvrte čete i prisutnim, potčinjenim mu policajcima iz  te čete. Objasnili su im, da su ih lišile slobode kada su naišli vodeći dva osamarena konja. Albanci su vojnicima, u momentu kada su ih zarobili, rekli da su krenuli da doteraju ogrevno drvo. To isto su tvrdili i prijavljenom Nenadu Stojkoviću i policajcima iz Četvrte čete [identitet naveden u kriivčnoj prijavi]. Mnogi policajci iz čete su prvi put gledali zarobljene Albance i sve su pažljivo pratili, kao i ostali iz čete. Ubrzo, ovu trojicu privedenih Albanaca i komandira Nenada Stojkovića, koji ih je ispitivao, okružila je grupa policajaca iz čete, i uz Stojkovićevo odobrenje, besomučno i surovo su ih tukli. Rukama i nogama u vojničkim čizmama, udrali su ih u glavu, grudi, stomak, u prepone i svuda po telu. Dok su tukli ovu trojicu, Stojković je motorolom pozvao čišćenju terena, što je bio tajni naziv za Radoslava Mitrovića, kao komandanta 37. odreda PJP. Prisutni policajci iz čete, među kojima [identitet naveden u krivičnoj prijavi] čuli su kako Stojković, komandir čete, obaveštava komandanta 37.odreda, Mitrovića, da je zarobio trojicu mlađih Albanaca i pita ga šta da radi sa njima. Čuli su i kako mu Mitrović odgovora – “pošalji ih na sunčanje”, što je zapravo bila dogovorena naredba da ovu trojicu ubije, jer da “sunčati” znači ubiti. Ubrzo, sprovodeći Mitrovićevo naređenje, Nenad Stojković, kao komandir čete i pretpostavljeni u službi, pred svim prisutnim policajcima iz čete, naredio je dvojici policajaca [identitet naveden u krivičnoj prijavi]  da ubiju ovu trojicu Albanaca. Izvršavajući to naređenje, ti policajci vezali su trojicu Albanaca lisicama i odveli ih u jednu udolinicu, na oko 50 metara od mesta ispitivanja i ubili ih sa dva duža rafala iz automatskih pušaka. Jedan od dvojice policajaca, izvršilaca ubistva, je kasnije pričao da su zaboravili da sa ruku ubijenih Albanaca skinu lisice, te da se on odmah vratio na mesto ubistva i zatekao živog jednog ranjenog Albanca.  Pucao je u njega, i dokrajčio ga«.

2. »Od 1. septembra do 1. oktobra 1998. godine, po naređenjima prijavljenog Radoslava Mitorovića, kao komandanta 37. odreda PJP, Četvrta četa sudelovala je u čišćenju terena, odnosno albanskih sela u područjima Drenice, Bajgore, Ćićevice i Jezerskih planina. U jednoj od tih akcija, u prvoj polovini septembra 1998.godine, u usamljenoj albanskoj kući starinskog, planinskog tipa, koja je u prizemlju i oko ulaznih vrata bila obojena bledo-zelenom bojom, a nalazila se nedaleko i sa desne strane puta od Starog Trga kod Kosovske Mitrovice prema planini Bajgora, pripadnici Četvrte čete uočili su da ima nekog od ukućana. Pažljivo su prišli toj kući, a u nju su ušli komandir čete Nenad Stojković i policajci iz te čete [identitet naveden u krivičnoj prijavi]. Nakon kraćeg zadržavanja, iz  kuće su isterali petoro Albanaca, i to – tri muškarca, od kojih su dva imali oko 45 godina, a jedan je bio mlađi, oko dvadeset godina, i dve žene, od kojih je jedna bila stara oko 50 godina, a druga oko 25 godina.Možda su bile majka i kćerka ili svekrva i snaha.U dvorištu ispred kuće, pred oko stotinu policajaca i policijskih starešina čete, nakon veoma kratkog ispitivanja, komandir Nenad Stojković je pucnjima iz automatske puške, ispaljenim iz neposredne blizine, ubio jednog od starijih Albanaca. Ubrzo, sledeći primer komandira Stojkovića, policajac [identitet naveden u kriivčnoj prijavi] je izdvojio onog drugog starijeg Albanca i odveo ga u voćnjak, na oko 50 metara od ostalih policajaca i Albanaca ukućana, naredio mu da klekne na kolena, licem okrenut prema njemu, i iz neposredne blizine, kratkim rafalom iz puškomitraljeza M/84, kalibar 7,9 mm, pucao u telo i na mestu ubio ovog Albanca. Komandir Nenad Stojković i nekoliko podređenih mu policajaca, izdvojili su dve Albanke i odveli ih nazad u kuću, a mlađi Albanac je ostao u dvorištu, ispred kuće, među ostale policajce iz Četvrte čete. Nakon kraćeg vremena, iz kuće se začulo više kratkih rafala i policajci iz čete su zaključili da su komandir Stojković i grupa policajaca koja je sa njim ušla u kuću, ubili ove dve Albanke. Nakon ovih ubistava, komandir Nenad Stojković je poveo mlađeg Albanca, uza sebe na čelu čete, koja je pod njegovim komandama nastavila kretanje tamošnjim lokalnim putem, s tim da su nešto ispred njega i ostalih, na oko 10 metara, išli pripadnici DI (Diverzantsko-izviđačkog) odeljenja.Tokom narednog kretanja od oko pola sata, komandir Nenad Stojković i neki drugi policajci, tvrdili su za ovog mlađeg Albanca kojeg su vodili među sobom, da je pripadnik OVK i ostalim policajcima pokazivali ručno rađeni prsluk od nekog zelenog platna, sa našivenim džepovima, tvrdeći da ti džepovi služe za nošenje okvira automatske puške i da ga je taj Albanac zbog toga i nosio. Stojković je čitao i drugim policajcima davao da čitaju ličnu kartu ovoga Albanca i oni su iz nje videli da je taj Albanac iz Kosovske Mitrovice. Nenad Stojković je oduzeo i zadržao ličnu kartu i neka druga dokumenta toga Albanca. Policajci su tukli Albanca i pretili da će ga ubiti, ako ne prizna da je pripadnik OVK i ako ne otkrije imena ostalih pripadnika OVK. U jednom momentu, pri nailasku na jednu veliku strminu, ovaj mladi Albanac je pokušao da pobegne. Naglo je skočio u stranu i odkotrljao se niz tu strminu. Nenad Stojković i mnogi policajci, odmah su potegli oružje, rafalno zapucali u njega i najverovatnije ga ubili, jer je Stojković komentarisao u smislu – da njemu niko i nikad nije pobegao i da nema potrebe da šalje poternu patrolu.
Na oko jedan kilometer od prethodne kuće, na mestu gde se Četvrta četa 37.odreda PJP Srbije, pripremala da prenoći, policajci su uočili jednu usamljenu albansku kuću, takođe starijeg i planinskog tipa, ali prizemnu, na oko 30 metara, sa desne strane, od lokalnog puta, kojim se četa kretala od Starog Trga u pravcu planine Bajgora, iznad Kosovske Mitrovice. Prijavljeni Nenad Stojković, kao komandir Četvrte čete i komandno odeljenje čete, ušli su u tu kuću. Ostalim policajcima  iz čete, komandir Stojković je naredio da spavaju oko kuće, odnosno pored puta, jer u blizini nije bilo drugih kuća. U toku noći i sutadan ujutru, policajci iz čete [identitet naveden u krivičnoj prijavi] gledali su više puta, kako iz te kuće izlaze i u nju se vraćaju, jedna sredovečna Albanka i jedan muškarac star oko 30 godina, koji je očigledno bio mentalno zaostao, i to teže, jer se i na prvi pogled zapažala njegova nesposobnost samostalnog i normalnog kretanja i komuniciranja. Toga dana, u ranim prepodnevnim časovima, dok su se, nakon doručka, na lokalnom putu, pripremali za dalje kretanje prema Bajgori, sa udaljenosti od oko 30 metara, policajci Četvrte čete, začuli su pucnjavu u kući dok su u njoj još bili komandir njihove čete Nenad Stojković i grupa iz komandnog odeljenja čete. Ubrzo su policajci videli i kako se iz kuće diže dim i kako ona počinje da gori, dok su iz nje izlazili komandir Nenad Stojković i pripadnici Komandnog odeljenja Četvrte čete. Svi policajci i starešine Četvrte čete 37. odreda PJP, čuli su pucnjavu i videli spaljivanje kuće. Svi su znali da su Nenad Stojković i policajci iz Komandnog odeljenja čete, ubili ovu Albanku i bolesnog Albnaca u njihovoj kući, a potom ih u njoj i spalili«

Podnošenjem ovakve prijave, FHP je ispunio zakonsku obavezu prijavljivanja učinioca najtežih krivičnih dela za koje se inače goni po službenoj dužnosti, propisanu članom 253. Zakonika o krivičnom postupku.
FHP podseća državne organe nadležne za otkrivanje i krivično gonjenje učinilaca ratnih zločina da je podnošenje krivičnih prijava njihova osnovna zakonska obaveza, i da prekinu sa praksom prikrivanja dokaza o počinjenim ratnim zločinima na Kosovu, koja blokira uspostavljanje vladavine prava u Srbiji.