Izvor: Glas Javnosti, 19.02.2007; Strana: 6
U Centru „Sava“ 24. februara skup o stradanju Srba u logoru „Čelebići“
BEOGRAD – U Beogradu će 24. februara biti održana konferencija na kojoj će biti predočeni dokazi o ratnim zločinima počinjenim nad Srbima u logoru „Čelebići“, koji su na području opštine Konjic formirale snage bosanskih muslimana i Hrvata.
Članovi porodica 14 albanskih civila koje su u Podujevu/Podujeve 28. marta 1999. godine streljali pripadnici jedinice rezervnog sastava MUP-a Srbije „Škorpioni“, tužili su Srbiju za naknadu nematerijalne štete zbog njene odgovornosti za ubistvo njihovih najbližih. Tužbu protiv države Srbije u ime 24 člana porodica ubijenih civila, podneo je Fond za humanitarno pravo (FHP) 24. januara 2007. godine.
U periodu od jula do oktobra 2007. godine Fond za humanitarno pravo – Kosovo (FHP – Kosovo) sproveo je istraživanje da li i u kojoj meri lokalne kosovske institucije, Skupština Kosova, Okružni i Opštinski sud u Prištini/Prishtinë, Kosovska agencija za imovinu i Dom zdravlja IV primenjuju Zakon o upotrebi jezika. Istraživanje je sprovedeno u multietničkim opštinama (Prizren/Prizren, Kosovo Polje/Fushë Kosovë, Klina/Klinë, Gnjilane/Gjilan Peć/Peja, Dragaš/Dragash), u opštinama u kojima su Albanci većina (Srbica/Skenderaj, Dečane/Deçan, Glogovac/Gllogovc, Mališevo/Malishevë, Podujevo/Podujevë), kao i u opštinama u kojima su Srbi većinsko stanovništvo (Štrpce/Shtërpcë, Leposavić/Leposaviq, Zubin Potok/Zubin Potok i Zvečan/Zveçan). Priština/Prishtinë i Mitrovica/Mitrovicë su posmatrani kao posebni slučajevi.
U Srbiji su u toku četiri suđenja za ratni zločin: dva za ratni zločin protiv Bošnjaka, jedno za ratni zločin protiv albanskih zarobljenika i jedno za ratni zločin protiv albanskih civila
U vojnom službenom listu broj 39/2006. od 11. decembra 2006. godine, objavljena je Naredba ministra odbrane Republike Srbije o postupanju pripadnika Ministarstva odbrane i Vojske Srbije u odnosu na lica optužena pred Međunarodnim krivičnim tribunalom za bivšu Jugoslaviju (MKTJ), kojom se pripadnici Vojske i Ministarstva odbrane podstiču na neprijavljivanje i prikrivanje lica optuženih pred MKTJ, jer im se umesto obaveznog i neizbežnog krivičnog progona za učinjena teška krivična dela, stavlja u izgled (i to javno, u službenom glasilu) samo eventualna disciplinska odgovornost.
Prema mišljenju Fonda za humanitarno pravo, naredba koju je doneo ministar odbrane o postupanju pripadnika Ministarstva odbrane i Vojske Srbije u odnosu na lica optužena pred Haškim tribunalom u suprotnosti je s odredbama Krivičnog zakonika i Ustava Republike Srbije
Fond za humanitarno pravo (FHP) upozorava da se pojačava pritisak na Veće Posebnog odeljenja Okružnog suda u Beogradu pred kojim se odvija proces za ubistvo premijera Zorana Đinđića, a pre svega na predsedavajućeg sudiju Marka Kljajevića, što se podudara sa nagoveštajem završetka dokaznog postupka.
Haris Pašović, profesor i reditelj, Akademija scenskih umetnosti, Sarjevo, BiH:
”Ako se govori o instrumentu koji će nas približiti nekom našem idealu rješavanja pitanja istorijskog pamćenja, koje nije strogo umjetnički instrument ili nije uopće umjetnički, nego je znači jedan društveni, socijalni i politički možda i antropološki instrument, za mene to jeste Komisija za istinu i pomirenje ili ekvivalent toj komisiji kako je znamo iz Južne Afrike. I ja bih volio kada bi postojala jedna takva komisija na tlu bivše Jugoslavije koja bi omogućila ljudima koji nose teret zločina u sebi i onim ljudima koji nose teret žrtve u sebi da iskomuniciraju to na jednom širem nivou, jer taj zločin i ta žrtva su masovni i sudovi će moći samo djelomično da riješe taj problem.
Vlada Republike Srbije ozbiljno ograničava uspostavljanje vladavine prava time što ne hapsi haške optuženike koji se skrivaju u Srbiji, što ne sprovodi reforme u policiji, vojsci i bezbednosnim službama, što utiče na tužilaštvo za ratne zločine da sprečava utvrđivanje istine u vezi sa učešćem institucija Srbije