Dana 17. maja 2012, Fond za humanitarno pravo posetili su student sa Kosova, polaznici Škole za mlade lidere koju organizuje Inicijativa mladih za ljudska prava iz Prištine/Prishtinë. Sa njima su razgovarali MarijanaToma, koja u FHP rukovodi programom Obrazovanja o tranzicionoj pravdi, I Dušan Jovanović, član tima FHP koji radi na identifikovanju počinilaca ratnih zločina.
Danas je Fond za humanitarno pravo posetila grupa studenata The New School for Public Egagement iz New Yorka. Studenti su u dvomesečnoj poseti regionu, a za to vreme će stažirati u nevladinim organizacijama i državnim institucijama Srbije, Bosne i Hercegovine, Kosova i Albanije. Sa studentima su razgovorali Sandra Orlović, zamenica izvršne direktorke, Dušan Jovanović, član tima koji radi na identifikovanju počinilaca ratnih zločina i Katarina Janković zadužena za outreach aktivnosti Fonda.
U slučaju da Tomislav Nikolić postane predsednik države ili parlamenta ili premijer, pretpostavljam da bi on odbio da se sastane sa mnom. Moj posao kao istraživačice ratnih zločina jeste da se viđam sa svedocima, ekspertima, žrtvama, naredbodavcima i počiniocima.
BEOGRAD, 14.05.2012 – Danas je Fond za humanitarno pravo posetila grupa tužioca i istražitelja ratnih zločina i organizovanog kriminala iz EULEX-a. Nataša Kandić, izvršna direktorka Fonda je u uvodnom obraćanju predstavila rad Fonda. Predstavnicima EULEX-a predstavljena je Kosovska knjiga pamćenja, Izveštaj o suđenjima za ratne zločine u Srbiji 2011. godine kao i dosije Ljubiša Diković. FHP je predstavnicima EULEX-a, na njihov zahtev predao određene podatke relevantne za istragu jednog slučaja ratnog zločina a dogovorena je i buduća saradanja u vezi drugih predmeta.
Predsednik Hrvatske Ivo Josipović, primio je danas delegaciju Koalicije Regionalne komisije za utvrđivanje činjenica o ratnim zločinima i
drugim teškim kršenjima ljudskih prava, počinjenim na
području nekadašnje SFRJ u perioDu od 1991. do 2001.(REKOM), sa direktorkom Fonda za humanitarno pravo iz Beograda Natašom Kandić na čelu.
Dvojica policijaca optuženih za pomaganje u likvidaciji braće Bitići, Sreten Popović i Miloš Stojanović, po drugi put su oslobođeni krivice. Takvu odluku donelo je odeljenje Višeg suda u Beogradu za ratne zločine, navodeći da nema dokaza o njihovoj umešanosti u ubistva počinjena jula 1999. godine.
Krivica Srbije svaljuje se na policijskog generala Vlastimira Đorđevića koji je osuđen u Hagu, Tužilaštvo za ratne zločine ne koristi dokaze, a jasno je da ubistvo nije moglo biti počinjeno bez znanja policijskog generala Gorana Radosavljevića – Gurija
U srijemskom selu Hrtkovci 6. svibnja 1992. u nazočnosti Vojislava Šešelja javno su čitani popisi s imenima “nepodobnih” mještana, uglavnom Hrvata. Hrtkovci su tada postali simbol protjerivanja Hrvata iz Vojvodine.
Prema podacima FHP-a[1], u periodu od 1.01.1999. godine do 21.05.2001. godine, kada je proglašena amnestija za bivše borce Oslobodilačke vojske Preševa, Medveđe i Bujanovca (OVPMB), na području Preševa, Medveđe i Bujanovca stradalo je najmanje 40 državljana Srbije i Crne Gore. U pomenutim opštinama, u vreme NATO bombardovanja, pod nerazjašnjenim okolnostima ubijeno je 11 Albanaca. U vreme trajanja unutrašnjeg oružanog sukoba, između snaga VJ/MUP Republike Srbije i OVPMB, u periodu od 26.01.2000. do 31.08.2001. godine, nestalo je dvoje civila srpske nacionalnosti na teritoriji opštine Bujanovac, čija sudbina još uvek nije rasvetljena, kao i dvoje civila srpske nacionalnosti na teritoriji opštine Gnjilane/Gjilan, Kosovo, čija su tela nađena u Donjoj Breznici. Takođe je ubijeno najmanje sedam civila albanske nacionalnosti, kao i komandant OVPMB, potpisnik sporazuma o prekidu vatre od 15.03.2001. i Deklaracije o demilitarizaciji OVPMB od 21.05.2001. godine.
Burno je proteklih predizbornih mjeseci u Srbiji. Nacionalistička retorika se mjesecima zaoštravala, a teme poput rehabilitacije Draže Mihajlovića i četničkog pokreta uzrujale su mnoge i u regiji i šire. I samo nekoliko dana prije izbora u Srbiji – i parlamentarnih i predsjedničkih, i pokrajinskih, i lokalnih – u anketama vodi nacionalistička Srpska narodna stranka koja je na čelu koalicije Pokrenimo Srbiju, a najpopularniji političar Srbije i dalje je njezin čelnik, bivši najbliži suradnik Vojislava Šešelja Tomislav Nikolić. Doduše, prema anketama je istovremeno i 74 posto građana Srbije za pristupanje EU, a i sam Nikolić je svoje stavove “ako Tadić potpiše Sporazum o stabilizaciji i pridruživanju EU, vodimo ga ravno u zatvor” iz 2008. godine pretvorio u “Srbija nema spasa bez suradnje s EU”. Što o svemu tome kaže Nataša Kandić, jedna od najpoznatijih srbijanskih aktivista za ljudska prava te direktorica i osnivačica Fonda za humanitarno pravo iz Beograda – nevladine organizacije koja istražuje ubojstva, mučenja, logore i nestanke ljudi tijekom sukoba na teritoriju bivše Jugoslavije? Od početka ’90-ih bila je jedna od najomraženijih osoba režimu Slobodana Miloševića, jer je prikupljala i objavljivala materijale o ratnim zločinima Srba. No ni danas nije omiljena u srbijasnkim političkim krugovima, u kojima ju se često optužuje za antisrpsku politiku. Na međunarodnoj razini istovremeno niže priznanja, od Human Rights Watcha iz 1993., do ulaska na TIME-ovu listu 3 najvećih europskih heroja 2003. godine.