Tokom bombardovanja Savezne Republike Jugoslavije, 28. marta 1999. godine jedinica rezervnog sastava MUP-a Republike Srbije “Škorpioni “ u akciji etničkog čišćenja albanaca iz Podujeva ubili su 14 članova porodice Bogujevci i Duriqi.
Dana 25. i 26.03.1999. godine, u Maloj Kruši/Krushë e Vogël [opština Prizren, Kosovo], srpske snage ubile su 114 albanskih muškaraca.
Udružene snage Vojske Jugoslavije (VJ), i Posebnih Jedinica Policije (PJP) iz Prizrena, Niša i Novog Sada, započele su 25.03.1999. godine ofanzivu protiv OVK u selima između Prizrena/Prizren i Orahovca/Rahovec (Bela Crkva/Bellacërkë, Celina/Celinë, Velika Kruša/Krushë e Madhe, Mala Kruša/Krushë. Više od 500 meštana Male Kruše/Krushë e Vogël sklonilo se u vinograde i šumarke iznad sela. Pripadnici 23. odreda PJP su izjutra 25.03.1999. blizu glavnog puta kroz selo uhapsili i predali lokalnim jedinicama SUP Prizren devetoricu meštana koje su oni zatim streljali u kući Sabita Qollaku, nakon čega su kuću spalili. Toga dana, na rayličitim mestima u selo ubijena su još najmanje trojica meštana. U sumrak, izbegli meštani su se spustili do mahale Batusha na obodu sela.
Viši sud u Beogradu, Odeljenje za ratne zločine osudio je 14.03.2011. godine optužene Čedu Budisavljevića, Mirka Malinovića, Milana Bogunovića i Bogdana Gruičića na po 12 godina zatvora za ratni zločin protiv civilnog stanovništva počinjen u oktobru 1991. u Ličkom Osiku [Hrvatska]. Državno odvjetništvo Republike Hrvatske ustupilo je ovaj predmet Tužilaštvu za ratne zločine Republike Srbije na osnovu Sporazuma o saradnji u progonu učinilaca krivičnih dela ratnih zločina.
Nataša Kandić
Povodom hapšenja penzionisanog generala Vojske BiH, Jovana Divjaka, po poternici Republike Srbije, tužilac za ratne zločine Vladimir Vukčević, u intrevjuu Politici 6. marta 2011. godine, ocenio je da Tužilaštvo za ratne zločine Srbije ima probleme u vezi sa pokretanjem postupka protiv državljana BiH zbog toga što svet vidi Srbiju kao agresora a BiH kao mučenicu devedestih godina. On kaže da je to neprihvatljiva politička slika, i da će on nastaviti da proganja „zločince ma koju uniformu da su nosili“.
Izvestaj o nezakonitostima u procesuiranju ratnih zločina u Srbiji, na primeru slučaja 37. Odreda Posebnih jedinica policije, koji je bio pod embargom od 15. novembra 2010. godine do 10. marta 2011. godine.
Četvrti put za redom tužioci za ratne zločine Republike Srbije pokreću politički motivisan postupak, kojiim ozbiljno ugrožavaju poverenje žrtava i stručne javnosti u instituciju Tužilaštva za ratne zločine.
Pre 18 godina, 27. februara 1993. godine, iz voza 671 koji je saobraćao na liniji Beograd-Bar, u mestu Štrpci, oteto je i ubijeno 19 civila (18 Muslimana i jedan Hrvat).
Pred Prvim osnovnim sudom u Beogradu, 18. februara 2011. godine, održano je ročište po tužbi za naknadu materijalne štete koju je FHP u junu 2007. godine podneo protiv Republike Srbije u ime Omera Čavčića i još osmorice tužilaca, bivših logoraša logora u Šljivovici (opština Čajetina) i Mitrovom Polju (opština Aleksandrovac), zbog odgovornosti države za torturu koju su nad njima izvršili pripadnici Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srbije (MUP RS) u Šljivovici i Mitrovom Polju tokom 1995. i 1996. godine.
Pripadnici Užičkog korpusa Vojske Jugoslavije [VJ] 18. februara 1993. godine izvršili su minobacački napad na selo Kukurovići kod Priboja [selo se nalazi uz granicu sa Bosnom i Hercegovinom]. U napadu je ubijeno troje staraca: Uzeir Bulutović, Mušan Husović i Fatima Sarač. Ostali stanovnici su u strahu za svoje živote pobegli iz sela a njihova imovina je uništena i zapaljena.
Koordinacija civilnog društva u Sandžaku i potpisane organizacije civilnog društva u Srbiji zahtevaju od dnevnog lista „Danas“da obrazloži svoju odluku da objavi poziv na linč Aide Ćorović u formi reagovanja Muslimanskog omladinskog kruga.