BEOGRAD – Vrhovni kasacioni sud u Beogradu odbio je zahtev Republike Srbije za reviziju presude Okružnog suda u Beogradu kojom se potvrđuje presuda Prvog opštinskog suda kojom se država Srbija obavezuje da Radmili i Dragomiru Petroviću iz Beograda, isplati po milion dinara na ime naknade nematerijalne štete za pretrpljene duševne bolove zbog smrti njihovg sina Dejana u OUP Vračar u januaru 2002. godine.
Vrhovni sud Kosova, u mešovitom veću kojim je predsedavao sudija Martti Harsia, 25.11.2010. je potvrdio presudu Okružnog suda u Peć/Pejë od 19.11.2009, kojom je optuženi Idriz Gashi oglašen krivim za ratni zločin protiv civilnog stanovništava i osuđen na 14 godina zatvora. Vrhovni sud Kosova je utvrdio da je osuđeni Idriz Gashi, kao pripadnik Oslobodilačke vojske Kosova (OVK), 12.08.1998. u šumi zvanoj Isufova Dolina/Lugu i Isufit kod sela Vranovac/Vranoc [Peć/Pejë] lišio života Albanku Saniju Balaj zbog sumnje da je je sarađivala sa srpskim vlastima.
Predstavnici porodica Bersiha koje su pratile suđenje i svedočile pred Većem za ratne zločine Okružnog suda u Beogradu o ubistvu svojih 49 članova, 26. marta 1999. godine u Suvoj Reci, smatraju da Veće za ratne zločine i Apelacioni sud u Beogradu, svojim presudama, štite komandanta 37 Odreda Posebnih jedinica policije Radoslava Mitrovića, koji je počinio ubistva širom Kosova. Porodice Berisha neće prisustvovati ponovljenom suđenju bivšem komandiru policijske stanice u Suvoj Reci, Radojku Repanoviću.
Veće za ratne zločine Višeg suda u Beogradu osudilo je 17.11.2010. optuženog Darka Radivoja na 10 godina zatvora za ratni zločin protiv ratnih zarobljenika u Tenji [Hrvatska]. U obrazloženju visine kazne, predsedavajući sudskog veća, sudija Rastko Popović je naveo da je sud uzeo u obzir da je optuženi neosuđivan i otac dvoje dece, a kao otežavajuće okolnosti da je ubio ranjenog vojnika zato što je Hrvat, i zbog odnosa prema počinjenom delu, koji se ogleda u izjavi optuženog nakon izvršenog ubistva ko mu jebe mater ustašku.
Okružni sud u Peći/Pejë u mešovitom veću kojim je presedavao sudija Ingo Risch je 9.11.2010. godine osudio nekadašnjeg pripadnika rezervnog sastava MUP Srbije, Vukmira Cvetkovića na kaznu zatvora u trajanju od sedam godina za krivično delo ratni zločin protiv civilnog stanovništa iz člana 142. KZJ, u saizvršilaštvu, u vezi sa članom 22. KZJ.
Neposredno po zauzimanju Vukovara, 20. novembra 1991. godine, pripadnici JNA izveli su preko 200 ranjenika, bolesnika, civila i pripadnika hrvatskih oružanih snaga iz vukovarske bolnice i odveli ih na poljoprivredno dobro Ovčara.
Apelacioni sud u Beogradu je odbio tužbeni zahtev Ryve, Ganije, Nimetullaha, Hakije, Lumnije i Asmana Gigollaj, supruge i dece pokojnog Behrama Gigollaja, koga su nepoznati napadači na smrt pretukli 24.03.1999. godine u Mataruškoj Banji, za dodelu materijalne kompenzacije.
Odeljenje za ratne zločine Višeg suda u Beogradu osudilo je 1.11.2010. optuženog Stanka Vujanovića na devet godina zatvora za ratni zločin protiv civilnog stanovništva u Vukovaru. U obrazloženju visine kazne, sudija Snežana Nikolić-Garotić je kao olakšavajuće okolnosti navela držanje optuženog za vreme suđenja, žaljenje zbog stradanja civla u podrumu kuće Sever kao i to da je otac dvoje dece, a kao otežavajuće da je izvršio ubistvo dva civila. Kako je optuženi pravnosnažnom presudom u predmetu Ovčara osuđen na kaznu zatvora u trajanju od 20 godina, sudsko veće izreklo je optuženom Vujanoviću jedinstvenu kaznu od 20 godina.
Pripadnici dobrovoljačke jedinice “Dušan Silni” iz Srbije i Srbi iz Lovasa, uz artiljerijsku podršku Druge gardijske mehanizovane brigade JNA, napali su 10. X 1991. godine nebranjeno selo Lovas u Hrvatskoj i tom prilikom ubili su 21-nog civila, hrvatske nacionalnosti: Mirka Grgića, Matu Adamovića, Danijela Badanjka, Ceciliju Badanjak, Antuna Jovanovića, Anku Jovanović, Katarinu Pavličević, Juraja Poljaka, Josipa Kraljevića, Alojzija Polića, Matu Kesera, Josipa Poljaka, Ivana Ostruna, Dragu Pejića, Miju Božića, Tomu Sabljaka, Vida Krizmanića, Stipu Mađarevića, Pavu Đakovića, Stipu Pejića i Živana Antolovića.
Pre 18 godina, 22. oktobra 1992. godine, Muslimanii iz Sjeverina krenuli su svakodnevnim poslom u Priboj, redovnom autobuskom linijom Rudo-Priboj, preko teritorije Bosne i Hercegovine.