Međunarodno veće za maloletnike Okružnog suda u Prištini/Prishtinë, kojim predsedava sudija Dennis Luebke izreklo je 10. februara 2009. godine presudu kojom je MS osuđen zbog četvorostrukog teškog ubistva i dva pokušaja ubistva u junu 1999. u Prištini/Prishtinë i izreklo mu maksimalnu kaznu zatvora u trajanju od 10 godina. MS je u vreme izvršenja krivičnog dela bio maloletan.
Proces urušavanja ugleda Skupštine Republike Srbije dostigao je svoju kulminaciju jučerašnjim šovinističkim ispadom predsednika Nove Srbije Velimira Ilića. Njegov jasan poziv na diskriminaciju građana i građanki Srbije koji nisu pravoslavni Srbi u sebi sadrži sve elemente teškog krivičnog dela i direktno dovodi u pitanje ustav Srbije i demokratski poredak u celini.
Okružni sud u Nišu, pred kojim se vodi postupak prema Milošu Simonoviću, aktivnom policajcu i Dragiši Markoviću, bivšem rezervisti MUP-a Srbije iz Beograda, već tri puta odlaže glavni pretres jer se optuženi Simonović, koji se brani sa slobode, ne odaziva na sudske pozive. Na poslednjem suđenju 11.02.2009. godine, budući da tužilac nije stavio predlog, punomoćnica oštećenih, pravnica FHP, zatražila je od predsednika sudskog veća da naredi privođenje optuženog Simonovića i tako obezbedi uslove za početak ponovnog suđenja.
Okružni sud u Novom Pazaru je 6.02.2009. godine izrekao presudu kojom se Milić Karličić, Radoslav Stefanović i Mile Nedić, policajci OUP-a Novi Pazar oslobađaju odgovornosti za zlostavljanje Sulje Muratovića i Mustafe Džigala u maju i junu 1994. godine. Organizacije za ljudska prava u Srbiji smatraju da se ovom presudom žrtvama kršenja ljudskih prava tokom devedesetih šalje poruka da institucije Srbije još uvek nisu u stanju da im donesu pravdu, da se u sprovođenju pravde isključivo vode interesima onih koji su kršili osnovna ljudska prava i da su oni i dalje pod zaštitom države.
Društvo za ugrožene narode
odjeljenje za Bosnu i Hercegovinu
S a r a j e v o, 6. februara 2009. godine
Veće za ratne zločine je 28.01.2009. godine, izreklo presudu u ponovljenom suđenju Aleksandru Mediću za krivično delo ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 142. stav 1 u vezi člana 24 KZ SRJ, u pomaganju, izvršeno polovinom jula 1995. godine na mestu Godinjske bare u blizini Trnova na planini Treskavica, kada su pripadnici jednice Škorpioni ubili šest muslimanskih civila od kojih su trojica bili maloletni. Ovom presudom, Aleksandar Medić je osuđen na pet godina zatvora. Takva odluka doneta je nakon čitavog niza nezakonitih, nepravnih i potpuno neprofesionalnih odluka Tužilaštva za ratne zločine prvostepenog veća Okružnog suda – Veće za ratne zločine i Vrhovnog suda Srbije. Na osnovu nekih ranjih odluka pravosudnih institucija koje smo pomenuli, ovakva odluka, iako je zaprepašćujuća, ipak se mogla očekivati.
Povodom najnovijeg napada na Peščanik kroz ometanja radio emisije B92 Peščanik i rušenjem njihovog sajta izražavamo i protest i zabrinutost zbog još jednog pokušaja gušenja liberalnog mišljenja. Istovremeno ozbiljan incident sa vozilom autorke Peščanika ukazuje na beskrupuloznost i spremnost na fizičko ugrožavanje bezbednosti onih koji zastupaju stav drugačiji u odnosu na dominirajući. Nije reč samo o ugrožavanju slobode govora same po sebi već o smišljenom potiskivanju podrške proevropskoj orijentaciji srbijanskog društva.
Nevladine organizacije za ljudska prava pozivaju Skupštinu Srbije da podrži Rezoluciju Evropskog parlamenta o proglašenju 11. jula danom sećanja na genocid u Srebrenici i da time pokaže poštovanje i priznanje žrtava najtežeg zločina među zločinima i otvori početak izgradnje zajedničkog pamćenja u koje će biti utkane sve žrtve ratnih zločina počinjenih na teritoriji bivše Jugoslavije.
Fond za humanitarno pravo smatra da Okružni sud u Nišu, pred kojim se vodi postupak prema Milošu Simonoviću, aktivnom policajcu i Dragiši Markoviću, bivšem rezervisti MUP-a Srbije, zbog krivičnog dela ubistva Albanca [u vreme oružanih sukoba – priemdba FHP] nepotrebno odugovlači postupak i time sprečava zadovoljenje pravde. Iako sud ima obavezu da sam istinito i potpuno utvrdi sve činjenice koje su od značaja za donošenje odluke, u pomenutom slučaju on sav teret dokazivanja prebacuje na oštećenu stranu. Osim toga, sud izbegava da naredi provođenje ili odredi pritvor prema okrivljenim [koji se brane sa slobode] i time obezbedi njihovo prisustvo na suđenju. Neosnovano dugo trajanje ovog postupka oštećenu, koja je izgubila muža i bila životno ugrožena, dovodi u stanje nepotrebne patnje.
Fond za humanitarno pravo (FHP) je 18. decembra 2008. godine primio presudu Prvog opštinskog suda u Beogradu kojom je država Srbija obavezana da Albertu Nebihu Domanek/Damanek [opština Glogoac/Gllogovc] i Skenderu Isufiju iz Novog Čikatova/Qikatove e Re [opština Glogovac/Gllogovc] isplati po 185.000 dinara zbog odgovornosti za nezakonit pritvor u kojem su Albert Nebihu i Skender Isufi 1999. i 2000. godine proveli šest, odnosno 11 meseci.